คำบอกกำหนด

7.คำบอกกำหนด

          คำบอกกำหนด หมายถึง คำขยายนามที่อยู่ใดตำแหน่งท้ายสุดท้ายวลี ได้แก่ นี่ นั้น โน่น นู่น นี้ นั้น โน้น นู้น คำบอกกำหนดจำแนกได้แก่ 2 ชนิด คือ คำบอกกำหนดชี้เฉพาะ และคำบอกกำหนดไม่ชี้เฉพาะ

7.1 คำบอกกำหนดชี้เฉพาะ

          คำบอกกำหนดชี้เฉพาะหรือนิยมวิเศษณ์ เป็นคำขยายคำนามเพื่อกำหนดชี้เฉพาะว่าคำนามนั้นอยู่ใกล้หรือไกล จะปรากฏในตำแหน่งสุดท้ายของนามวลีนั้น คำบอกกำหนดทั้ง 8 คำในข้างต้นมีหลักการใช้ต่างกัน 2 ลักษณะ ได้แก่

7.1.1 คำบอกกำหนด นี่ นั้น โน่น นู่น ใช้ตามหลังและปรากฏติดกับคำนาม

7.1.2 คำบอกกำหนด นี้ นั้น โน้น นู้น ใช้ตามหลังปรากฏติดกับคำนาม บางกรณีเมื่อปรากฏตามหลังคำนามจะมีคำลักษณนามมาคั่นก็ได้

7.2 คำบอกกำหนดไม่ชี้เฉพาะ

          คำบอกกำหนดไม่ชี้เฉพาะหรือนิยมวิเศษณ์ เป็นคำขยายนามที่ไม่ชี้ระยะใกล้ไกล ไม่จำเพาะเจาะจง รวมทั้งไม่ระบุให้จัดเจนว่าเป็นสิ่งใด เป็นการบอกโดยทั่วไป เช่น ต่างๆ อื่นต่างๆ นานา ใด ไหน ลักษณะการปรากฏในประโยคเป็นคำเช่นเดียวกับคำบอกกำหนดชี้เฉพาะ คือ ปรากฏหลังและติดกำคำนาม หรือปรากฏหลังคำนามโดยมีลักษณนามคั่นก็ได้